Dębowiec to wieś położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Dębowiec, w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego. Pierwsze historyczne wzmianki o Dębowcu i okolicznych osadach pojawiły się już w XIII w.
W 1349 r. król Kazimierz Wielki nadał Dębowcowi status „miasta królewskiego” i w XIV w. powstawały tutaj parafie należące do najstarszych w regionie.
Miłośnicy zabytków sakralnych powinni odwiedzić kościół św. Jakuba Apostoła w pobliskim Simoradzu. Neogotycki kościół kryje w swym wnętrzu kilka cennych zabytków sztuki sakralnej. W czasie prac remontowych na ścianach prezbiterium odkryto gotyckie i renesansowe polichromie, zachowały się również trzy kamienne płyty epitafijne z napisami w języku staromorawskim z XVII w.
Św. Jakub jest patronem pielgrzymów i turystów toteż każdy 25. dzień miesiąca jest „Dniem Otwartych Drzwi” w simoradzkiej świątyni.
W okolicy Dworu rosną majestatyczne dęby, głównie w dolinie rzeki Knajki. W sumie w gminie jest zarejestrowanych 13 pomników przyrody.
Do najcenniejszych okazów należy 6 dębów szypułkowych liczących po 300 lat, których obwody sięgają od 345 cm do 470 cm.
Część gminy wchodzi w obręb Doliny Górnej Wisły i Cieszyńskich Źródeł Tufowych – obszarów chronionych przyrodniczo.
Przez wieki Dębowiec był wsią szlachecką, nie dziwi więc, iż swoje włości miał tu arcyksiążę Habsburg.
Do końca I Wojny Światowej w jego właśnie posiadaniu znajdował się Dwór.
Od 1921 r. prawo własności do Dębowca zostało zapisane na rzecz Państwa Polskiego.
W 1925 roku arcyksiążę Fryderyk wytoczył Skarbowi Państwa proces o zwrot dóbr. Trwał on 5 lat i zakończył się całkowitym odrzuceniem roszczeń Fryderyka. Po przegranym procesie dobra Dębowca zostały przekształcone w Państwowe Gospodarstwo Rybne, należące do Przedsiębiorstwa Państwowego o nazwie „Polskie Stawy Państwowe” z siedzibą na zamku w Cieszynie.
Ostatnim przedwojennym administratorem majątku był inż. Janusz Szczerbowski, zamieszkujący piętro dworu, parter zajmowały
zaś biura. W tym samym czasie rządcą w gospodarstwie był Józef Biłko.
Od 1951 roku na terenie dawnego arcyksiążęcego dworu została utworzona Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna „Zgoda”.
Jej siedzibą stał się dwór, którego pomieszczenia zaadaptowano na biura. Budynek w części użytkowany był również przez żłobek
i ośrodek zdrowia.
W roku 2004 dwór stał się własnością prywatną Janiny Hrynek. Urzeczona niepowtarzalnym klimatem samego dworu jak i jego malowniczego otoczenia, odtworzyła jego pierwotny kształt nadając mu subtelny klimat, który nawiązuje do minionej epoki.
Nadana mu nazwa Dwór Dębowiec ma wiązać dwór i jego historię z Dębowcem, którego pierwotna nazwa brzmiała Baumgarten.
Ślady historii można znaleźć również w dworskim ogrodzie, gdzie rosną 300-letnie drzewa a wśród nich Pomnik przyrody - dąb szypułkowy o obwodzie 420 cm i wysokości 22 m.
W ramach rezerwacji noclegu zapewniamy Państwu:
Bufet z napojami gorącymi i wodą dostępny całodobowo
Biblioteczkę
Monitorowany parking
Bezprzewodowy internet,
Windę i brak barier architektonicznych,
Łazienkę w każdym pokoju,
Klimatyzowane pokoje na górnym piętrze,
Niskotemperaturowe ogrzewanie ścienne wspomagane bateriami słonecznymi
Pokoje, różniące się między sobą umeblowaniem i stylem,
wyposażone są w łazienki z prysznicami (w niektórych są suszarki do włosów)
Pokój z łazienką wyposażoną
w dwuosobową wannę
Grill w ogrodzie
Stół do tenisa ziemnego
Leżaki i stoliki kawowe w ogrodzie
DWÓR DĘBOWIEC
Działania podejmowane
w związku
z pandemią COVID-19